ေလာကအပူမီး

တစ္ပူေပၚ တစ္ပူဆင့္
အပူျမင့္ ပတ္ျခံရံ
တစ္ပူဆံုးျပန္ေတာ့
တစ္ပူက်န္ေပသမို႔
ဖန္ဖန္ေလ အားရင္ႏႈိုးလို႔ရယ္
ၿငွိမ္းသတ္ရျပန္
တစ္ခါတစ္ေလ
စိတ္တစ္ကယ္ပန္းတာေႀကာင့္
ေတာ္ပါၿပီ အပူေတြ မလိုခ်င္ပါဘိ
ရပ္တန္းကာ စိတ္ရြယ္ၾကံလို႕
အမွန္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္မလား
စခဲ့မိတဲ႕တစ္ေန႕မွာ
ဒီအပုူေတြေမာင္ ၿငွိမ္းမယ္ပါ့
အားေလွ်ာ့ကာ ဆုတ္ခ်င္စမ္းပါႏွင့္
မာန္တင္းရင္းစိတ္ႏြမ္းအသာေျဖပါလွည္႕
စႏၵာေငြကန္ေရေအးရယ္နဲ႕
ေအးၿမၾကည္လင္
လစႏၵာထိန္ထိန္ေအာက္မွာ
ငွက္ေတးကို အာရံုဆင္လို႔
ဒီအပူေတြေမာင္တစ္ကယ္
ၿငိမ္းမယ္ပါ႕
ခ်စ္ဖြယ့္လူသား....