ဇာပုဝါပါး

ညဟာႏွင္းၿဖဴၿဖဴဝတ္႐ံုျဖင့္စိုလဲ့ေနသည္
အရပ္႐ွစ္ခြင္လံုးက
ဇာပုဝါအျဖဴပါးပါးေလးတစ္ထည္
လႊမ္းျခံဳထားသည္႕အလား
ထင္မွတ္မွားရေလာက္ေအာင္
ၾကည့္ေလျမင္ေလရာတိုင္း
ႏွင္းေတြခ်ည္းအုပ္ႏွင့္သင္းႏွင့္မင္းမူေနၾကတာ
မသိရင္ေတာ့ ဒီဇင္ဘာဆိုတာ
ဒီကမၻာေပၚမွာ
ဘယ္တုန္းကမွမ႐ွိခဲ့ဖူးသလိုပံုစံႏွင့္
ထံုအီေသာပန္းရနံ႔တခ်ိဳ႕လည္း
တသုန္သုန္ျဖဴးေနသည့္ညည္႕ေလညွင္းနဲ႕အတူတူ
ေအးစိမ့္စိမ့္ေလထုေတြထဲတြဲခိုကပ္ပါလွ်က္
ညဟာခ်မ္းလြန္းလွသျဖင့္
ငါ႕မွာေတာ႕အိပ္လို႕လည္းမေပ်ာ္ႏိုင္
ဟူးးးးးးးးးးးးးး
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ေကာင္းကင္ကို
ငါ႕ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့
ခပ္ဝါးဝါးသာေနသည့္လမင္းၾကီးက
“သူနဲ႕မဆိုင္သလိုလို”သေဘာမ်ိဳးနဲ႕
ငါ႕ကိုပခံုးႏွစ္ဖက္ျပန္တြန္႔ျပသြားခဲ႕တယ္...